Polma- Kirna

Kirna jest nazywane miastem mędrców. Mieszkający tam myśliciele studiują każdą możliwą dziedzinę nauki. To dzięki nim Polma rozkwitła i jest najbogatszym regionem Lundurii. Samo miasto zbudowane zostało na górze a zaraz obok niego wyrzeźbiony został posąg myśliciela, do którego prowadzi most. Architektura miasta znacząco różni się od tej, którą możemy spotkać w Polmie- budynki są proste i zbudowane z dziwnego, bardzo wytrzymałego materiału. Brak też jest bogactwa ozdobników jakie możemy znaleźć na przykład w stolicy. Mieszkańcy rzadko opuszczają miasto. Jedzenie i picie są im dowożone, a wstęp do aglomeracji mają tylko nieliczni.
Lunduria, prócz technologii, zawdzięcza mędrcom wielką wojnę, która rozegrała się tuż po wielkiej katastrofie.

Polma- Eren

Eren jest wielopiętrowym miastem, którego znaczna część znajduje się pod ziemią. Wygląd raczej odstrasza niż zachęca do zwiedzania. Nad metropolią góruje owalna, lewitująca skała  emitująca niebieskawe światło, przez co cała okolica tonie w zimnych barwach.
Główne miasto wydobywcze Polmy

Polma- Ifur

Jfur jest miastem portowym i głównym ośrodkiem handlu między Polmą, a odległymi krainami. Plagą miasta są narkotyki i imigranci. Mieszkańców nękają akty przemocy i kradzieże.

Polma- Kuuomiri

Kuuomiri jest największym miastem prowincji Polma i jednoczeście jego stolicą.  Umiejscowione jest wokół olbrzymiego monumentu. Sam monument jest dziwnym, unoszącym się w powietrzu obiektem. W przeszłości mieszkańcy wyrzeźbili w nim wizerunek swojego demonicznego bożka. Pod monumentem jest niemająca dna dziura, z której bije jasne światło. Jest to miejsce rytuałów- składane są tam ofiary z ludzi.
Metropolia ma dwa poziomy- w otoczeniu monumentu wybudowano wielkie świątynie, natomiast za murami oddzielającymi miejsca kultu są dzielnice mieszkalne.
Mieszkańcy wierzą, że dzięki cotygodniowym modłom do rzeźby zsyłane jest na nich mądrość i szczęście.

Polma

Polma jest najbogatszą prowincją Lundurii. To tutaj odbywają się zjazdy władców poszczególnych części krainy i zapadają decyzje traktujące o jej przyszłości. Za bogactwem materialnym idzie także bogactwo w architekturze, ubiorze i każdej dziedzinie życia. Mieszkańcy są dumni i zadufani w sobie. Traktują innych z pogardą, nie umieją współpracować. Często spiskują, uważają, że cała wyspa powinna być rządzona przez nich. Niespodziewanie, na tronie Polmy zasiada rozsądny władca, który przeżył już 4 zamachy na swoje życie.
Krajobraz surowy, niewielka ilość zieleni powoduje, że turyści czują depresyjny klimat. Prowincja jest bogata w surowce mineralne, które są stale wydobywane i sprzedawane.

Historia

Niegdyś była częścią większego kontynentu, a okoliczności w jakich stała się wyspą są nader zaskakujące. Nie dalej jak 1500 lat wstecz państwo Lundurii było najbogatszym w regionie. Złoża naturalne ściągały inwestorów nawet z dalekich krain, którzy się tutaj osiedlali. Z biegiem czasu rdzenne społeczeństwo zaczęło stawać się słabe. Mozaika etniczna powodowała u tubylców ksenofobię, która z czasem przeradzała się w najgorszy rodzaj rasizmu. Wewnętrzne wojny osłabiały państwo, a tereny przy jego granicach coraz śmielej napadały dzikie plemiona. Rada mędrców z miasta Kirna zadecydowała o wybudowaniu bariery uniemożliwiającej wtargnięcie nieproszonych gości. Bariera miała z zasady prosty system działania. Potężne magiczne słupy rozstawione w znacznych odległościach od siebie pobierały energię z wnętrza ziemi i kierowały ją ku sobie tworząc półprzezroczysty energetyczny mur o wysokości 3000 stóp.

Nie do końca wiadomo jak to się stało (zamach, błąd mechanizmu, a może nieprzychylność bogów) ale słupy pozyskiwały znacznie więcej energii niż potrzebowały i nikt nie potrafił zatrzymać tego procesu. Mędrcy doszli do wniosku, że zapora wybuchnie siejąc zniszczenie. Na szczęście mieszkańców Lundurii potężna eksplozja stworzyła wokół krainy fosę szerokości kilkuset kilometrów, a nie tak jak wcześniej sugerowali Mędrcy potężny lej w ziemi (w miejscu kraju).
Król w swej mądrości i porozumieniu z wpływowymi grupami społecznymi (których przedstawiciele niejednokrotnie grozili mu utratą głowy) podzielił Lundurię na 11 prowincji, ale obecny wygląd granic jest skutkiem wielu wojen, intryg i ludobójstw.
Z samym królem wiąże się pewna ciekawostka. Zawsze ma ze sobą czaszkę swojego syna, który (według niego) był źródłem nieskończonej mądrości i pozostał nim nawet po swojej tragicznej śmierci. Władca często mówi do głowy potomka podczas spotkań politycznych.Niektórzy są do tego przyzwyczajeni i traktują jako nieszkodliwe dziwactwo. Inni- jako początkową oznakę utraty zmysłów. Panuje nieprzerwanie od wielkiej katastrofy. Tak długie życie zawdzięcza mędrcom z miasta Kirna.

Dopiero po jakimś czasie od katastrofy zaczęto dostrzegać, że pozostałości po monolitach wciąż pobierają energię i promieniują ją wgłąb wyspy. W kolejnych latach miało się okazać, że skutkiem emisji energii są najróżniejsze anomalie. 

Mapa Świata

Okładka